Werkloos toezien?
Het rapport Werkloos toezien? Gevolgen van de crisis voor emancipatie en welbevinden onderzoekt de impact van de langdurige economische crisis op werkloosheid, emancipatie en welbevinden in Nederland. De werkloosheid steeg van 4,5% in 2008 naar 9% in 2014, wat leidde tot lagere koopkracht en verhoogde armoede. Het rapport analyseert de reacties van partners op werkloosheid, met een focus op de arbeidsduur van vrouwen en mannen, en de invloed op gezondheid en tevredenheid. Het toont aan dat zowel mannen als vrouwen onder baanverlies lijden, hoewel de effecten voor partners vaak groter zijn dan voor de werkloze zelf.
Auteur(s): Ans Merens, Edith Josten.
ISBN/ISSN/anders: 978 90 377 0791 5
Alleen als pdf te downloaden van de SCP-site; niet verkrijgbaar in gedrukte versie.
Arbeidsmarkt en veranderingen in werkuren
De economische crisis heeft geleid tot veranderingen in de arbeidsdeelname van partners van werklozen. Vrouwen met een werkloze partner verhoogden hun arbeidsduur licht, maar dit effect was gering. Vrouwen die eerst niet werkten, gingen soms tijdelijk de arbeidsmarkt op, maar vaak zonder succes. Interessant is dat mannen hun werkuren niet verhoogden bij werkloosheid van hun partner, zelfs niet als de vrouw meer uren werkte of het hogere inkomen van de vrouw de huishoudfinanciën beïnvloedde. De beperkte veranderingen in arbeidsduur kunnen deels verklaard worden door structurele sociale en economische factoren, zoals de verantwoordelijkheid van vrouwen voor het gezin en hun op deeltijd werk gerichte keuzes.
Welbevinden en de invloed van werkloosheid op partners
Het baanverlies van een partner heeft aanzienlijke gevolgen voor het welbevinden van de overgebleven partner, vooral voor vrouwen zonder betaald werk. Hoewel de gezondheid vaak niet verslechterde door werkloosheid, daalde de levens tevredenheid, vooral door sociale isolatie en verminderde zelfwaardering. Zowel mannen als vrouwen ervaren vergelijkbare gevolgen van werkloosheid, maar vrouwen die zelf werkloos zijn, voelen dezelfde druk om werk te vinden als mannen. Beleidsmaatregelen die de ondersteuning van werkzoekende partners versterken, zouden zowel mannen als vrouwen kunnen helpen om hun positie op de arbeidsmarkt te verbeteren, met speciale aandacht voor langdurig werklozen en kwetsbare groepen zoals ouderen of migranten.